සසද කවි

                                                                              “ස” අක්ෂරය මුල් කර ප්‍රබන්ධ කල නිසා සසද කවි ලෙස මේවා නම් කරන්නට ඇත. “සසද” යනු කලා සැට සපිරුණ සදයි. සක යනු ගැල් සකයි. ගල් සක හෙවත් කරත්ත රෝදය ද පිරුණු සද මෙන් වටකුරුය. දිගැසිය ගේ උකුල මැනවින් වටව වැඩි ඇති බැවින් සක් සදට එයද සමානය. මෙම කවි වල “ස” අක්ෂරය බහුලව යෙදු නිසා මේ කවි සසද කවි ලෙස හැදින්වීම අර්ථාන්විතය.

සසද සසද සද මැද ඇති සාවුන්ට

මත් කෙලි බදට දොළදුක් ඇති එළදුන්ට
අඩිය සදපු වට නාමල බඔරුන්ට
මල් කැකුලට සිත් බැන්දේ කුමරුන්ට

සස් සද කුලේ සාවෙකු වැලි කෙළින්නා
එම සද පුරේ සිවලෙකු වැල බාන්නා
ගහකට උඩින් ගවයෙකු වැල බාන්නා
ඇතෙකු අරන් සිවලෙකු අහසින් යන්නා